کد مطلب:34821
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:14
آيا عقيدة ما به شيطان كه منشأ گمراهيها و شرور است، يك نوع دو گانه پرستي نيست؟
شيطان بماند ساير موجودات، يكي از مخلوقات خداست و در آغاز، پاك آفريده شده است، ولي بر اثر طغيانگري و تكبّر، از مقام برجستة خويش سقوط كرده و به درّة ويرانگري و فساد فرو رفته است و تسلّط او بر افراد انسان، هرگز يك تسلّط اجباري نيست، بلكه تسلّط او بر كساني است كه او را به وجود خود راه دهند و ولايت و سر پرستي او را بپذيرند و تحت وسوسههاي او قرار گيرند؛ اما آنها كه به وسيلة ايمان به خدا و ارادة محكم و استوار خود، در برابر او سدي كشيدهاند، هيچ گاه نفوذي در آنها نخواهد داشت (« اِنَّما سُلْطانُهُ عَلَي الَّذينَ يَتَوَلَّوْنَهُ... »نحل/100 [تسلّط او تنها بر كساني است كه او را به سرپرستي خود برگزيده اند.]
شيطان نه يك مبدأ مستقل در برابر خداست و نه آفرينندة شرور و آفات ميباشد، بلكه خود موجودي ضعيف و مخلوقي ناتوان از مخلوقات خدا حساب ميشود و اگر ميبينيم خداوند او را به حال خود واگذارده، براي اين است كه بندگان پاك خدا و پويندگان راه او نه تنها از وجود شيطان ضرر نميبرند، بلكه با مقاومت در برابر وسوسههاي او، روز به روز كاملتر و نيرومندتر و شايستهتر خواهند شد كه گفتهاند «همواره تكاملها در درون تضادها صورت ميگيرد.»
معارف اسلام
ايت الله مكارم شيرازي
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.